MANOLYA DEMİRBAŞ

MANOLYA DEMİRBAŞ

[email protected]

Büyümek ve An'da Kalmak…

16 Mart 2023 - 14:47

Sen şimdi başına gelen tüm sıkıntılara, tatsız olaylara göğüs gerip, dimdik ayakta durabiliyorsun ya, adın gibi emin ol, bir gün bunların hepsi geçecek…

Yapacağın yolculukların en uzununa kendinle çıkacağını, ruhunun ve bedeninin nasıl beslersen sana aynı şekilde cevap vereceğini biliyorsun…

Birçok felaketin ansızın kapımızı çalmasıyla öğrendim hayatın ne kadar kısa ve zamanın ne kadar kıymetli olduğunu..

Yaşam kalitemi yükseltmeyi ve beni mutlu edecek şeyleri ertelememem gerektiğini öğrendim.

Sonbahara saygı duymayı, kışı sabırla geçirmeyi, baharı huzur tadında ve yazı da sonuna kadar umut dolu yaşamayı öğrendim…

Çünkü hayatımız gibi mevsimler de gelip geçiyordu, bizim gibi değişiyordu ve bizler büyüyorduk bu zaman aralığında..

Büyümek denirdi işte bunun adına, yaşımız kaç olursa olsun, içimizde bir yerlerde sürekli bizden sevgi ve ilgi bekleyen küçük bir çocuk olduğunu unutmadan, onu ihmal etmeden, hayatın zorluklarına göğüs gererek ve benliğini içine çeke çeke büyümek..

Büyümek, benim yıllarımı alan bir süreç odu. Bu süreci yaşadıklarımla, yaşattıklarımla, gördüklerimle, tecrübelerimle, uzun yıllar önce tamamladım.

Ben böyle iyiyim, bu bana yeter, az olsun benim olsun fazlasında gözüm yok diye hapsolduk o yarattığımız küçük dünyamıza.  Çıkaramadık başımızı kabuğumuzdan ve hayatın bize verdiğiyle yetinmeye çalıştık çoğu zaman…

Belki korktuk hata yapmaktan, kaybetmekten ve yenildim demekten.

Olmuş olanla ve olacak olanla o kadar çok ilgilendik ki unuttuk dünün tarih olduğunu, yarının ise bir bilmece ve bize verilen bugünün bir hediye olduğunu gölgesinde kaldığımız bahçelerimizin…

Artık sevgiyle ve umutla bakmak gerekir bugüne, yarına, geleceğe ve an’da kalmaya; çünkü hayatı sadeliğiyle ve bana verdikleriyle sevmeyi öğrendim.

An’da kalmayı başarabilen herkese sevgilerle…

Manolya DEMİRBAŞ

Not: “Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı/ yetmişinde bile, mesela, zeytin ağacı dikeceksin/ hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil/ ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için/ yaşamak, yani ağır bastığından...”  (Nazım Hikmet Ran)

YORUMLAR

  • 0 Yorum