-Siyasette medya desteği ne kadar önemlidir?
- Medyanın çoğunluğu iktidarın yanında olursa ne değişir, muhalefeti desteklerse ne olur?
Hadi gelin bu iki soruya birlikte yanıt arayalım!
Hatırlarsanız dönemin çok güçlü bir medya grubu 2011 seçimlerinde Kılıçdaroğlu'nu, 2015 seçimlerinde ise Selahattin Demirtaş'ı öne çıkarmıştı.
Peki, 'Gandi' yakıştırmasıyla Kılıçdaroğlu'nun, saz çaldırılıp türkü söyletilmesiyle Demirtaş'ın parlatılmaya çalışmasının sağ seçmeni AK Parti'de bloklaştırmaktan başka ne faydası oldu?
Yani demem o ki, şimdilerde iktidara yakın duran medyanın çoğunluğu muhalefete büyük iyilik yapıyor.
Devam edelim...
Farkında olmayan yoktur!
Vatandaş, TV'de açtığı hemen her kanalda sayın Recep Tayyip Erdoğan ile karşılaşıyor.
Sayın Erdoğan herhangi bir topluluğa hitap ederken, reyting rekorları kıran programlar dahi yarıda kesiliyor ve tüm kameralar bir anda sayın Erdoğan'a çevriliyor.
Türk halkı sayın Erdoğan'ı konuşurken dinlemeyi çok seviyor ama diğer taraftan da toplumun bilinçaltına bu durum acaba ne şekilde yerleşiyor?
Kişisel kanaatim, AK Parti'nin medyada geniş yer bulması hanesine eksi olarak yazıyor.
Muhalefetin medyada yeterince yer bulamaması da toplum nezdinde mağduriyet algısı yaratıyor.
Şöyle düşünün:
Celal Bayar ile Adnan Menderes'in Demokrat Parti hareketi engellenmeye çalışıldıkça büyemedi mi?
Türkiye'de merhum Necmettin Erbakan'ın başını çektiği milli görüş hareketi yok sayıldıkça var olmadı mı?
Kürtlerin siyasallaşma haraketi nasıl kemikleşti?
'Muhtar bile olamaz' başlığı Erdoğan'ın yelkenlerini doldurmadı mı?
Ben hayata ters açıdan bakmayı çok severim!
Ve tespitim şudur: Bu ülkede medyanın desteğini almak ayağa pranga vurmakla eş değerdir.
Yazılarımı takip edenler ve beni yakinen tanıyanlar iyi bilir.
Yaşadığım kasabanın ( İzmir-Foça) belediye başkanının yönetimsel hatalarına işaret ederek yüzlerce eleştirel yazı kaleme almışlığım vardır.
İlginçtir!
Ben başkan Gökhan Demirağ'ı eleştirdikçe, Foça halkı etrafında kenetlenmiştir.
Öyle ki, Foça'nın en başarısız belediye başkanlarından biri olan Demirağ, eleştiriden aldığı güçle, Foça'da ilk defa üst üste üç dönem belediye başkanı seçilen isim olarak tarihe geçmiştir.
Maalesef ben bu durumu biraz geç kavradım, ve hal böyleyken kendisini eleştirmek yerine övmeye başladım.
Ben Demirağ'ı övdükçe...
Daha önce başkanı eleştirdiğim için bana küfür edenlerin, şimdilerde ise Gökhan Bey'i (sözle) yerden yere vurduklarına şahit olmaya başladım.
Yineliyorum! İlginçtir ama işin gerçeği de budur.
Siyasetçiler eleştirildikçe güçlenir.
Mesela, İBB Başkanı sayın Aziz Kocaoğlu da eleştirildikçe güçlenen isimlerdendir.
Ama...
Kendisine olan eleştiriler kesildiğinden beri, sayın Kocaoğlu'nun da yıldızı sönmeye başladı.
Bir diğer örnek ise yıllardır haksız eleştirilere maruz kalan Bayraklı Belediye Başkanı Hasan Karabağ'dır.
Muhalifi olan gazeteciler sustuğu günden bugüne, sayın Hasan Karabağ da irtifa kaybeden siyasilerdendir.
Bunları neden anlattım?
Cevabı şöyle sıralayabiliriz:
- Yukarıda da vurguladığım gibi medyanın çoğunluğunun AK Parti'yi destekliyor gibi görünmesi, muhalefeti güçlendiriyor.
- Sayın Erdoğan'ı ve AK Parti'yi savunmak adına övgü dolu yazılar kaleme alanlar, muhalif ve kararsız seçmeni tahrik etmekle birlikte iktidar partisine faydadan çok zarar veriyor.
- Aşırı tarafgir duygularla, saldırganvari yazılar yazan iktidar muhalifi bazı gazeteciler, tabir yerindeyse sayın Erdoğan'ın ekmeğine yağ sürüyor.
- Meral Akşener'in medyada öne çıkarılmaması, Türkiye'nin sessiz çoğunluğunu İYİ Parti'ye kanalize ediyor.
- Seviyeli muhalefetiyle en doğru seçim stratejisini sayın Muharrem İnce uyguluyor. Ancak nacizane tavsiyem: Kılıçdaroğlu'nun 24 Haziran'a kadar hiç ama hiç konuşmaması yönündedir. Zira böylesi CHP'nin ve İnce'nin hayrına gibi görünüyor.
Uzun yazının kısası...
AK Parti gerçekten iktidarda kalmak istiyorsa, medyayı yanına değil, acilen karşısına almalıdır.
YORUMLAR